Kitesurfer Roderick Pijls heeft zijn eigen kunnen weer getest in zijn project ‘The Last Line’. Dit heeft hij gedaan door af te reizen naar IJsland met een filmcrew om daar vast te leggen hoe hij is gaan kitesurfen in vulkaankraters, gletsjers en rondom ijskoude watervallen. Wij waren benieuwd naar Roderick zijn verhaal en hebben hem daarom een aantal vragen gesteld!

Kun je ons iets meer vertellen over het project ‘The last line’?

The Last Line is ontstaan toen ik samen met fotograaf Rein Rijke in Tanzania bezig was met een campagne voor Asus. Ik zou gaan kitesurfen op een bloedrood meer en Rein zou het fotograferen. Daar aangekomen zag het meer er anders uit. “We kwamen in Tanzania aan en het meer was gitzwart in plaats van bloedrood. Wij spraken met lokale stammen die vertelden dit nog nooit te hebben meegemaakt. Het bleek te komen door overtollige regenval, wat het einde betekende van de rode algen in het meer.

Volgens de lokale bevolking was de extreme regenval te wijten aan klimaatverandering. Toen realiseerden wij ons dat hier iets aan moesten doen. Op dat moment kreeg de campagne in Tanzania die extra lading. En zo ontstond ‘The Last Line’. The Last Line is een verwijzing naar de ‘first line’ die wintersporters trekken als ze als eerste in de verse sneeuw afdalen van een bergtop. Ik trek voor het allereerst een spoor met mijn kiteboard op heel bijzondere plekken om ons te laten zien wat voor moois de natuur ons te bieden heeft. Maar vooral ook om ons te inspireren een steentje bij te dragen om die plekken niet teniet te laten gaan.

Hoe kwam je op het idee om te gaan kitesurfen in een vulkaankrater, en waarom was juist dit de geschikte plek in IJsland?

Na ons avontuur in Tanzania hebben Rein en ik elkaar constant uitgedaagd en op de hoogte gehouden om naar nieuwe locaties in de wereld te gaan die kunnen bijdragen aan ons project. Zo hebben wij ook Groenland en Australië op de planning staan, maar zo ook een vulkaankrater en tussen ijsbergen in IJsland haha. Visueel is dit een fantastische foto en het is super uitdagend en moeilijk. Daarnaast is dit te exacte vertaling van ‘The Last Line’. Dit omdat de terugtrekkende ijskappen en gletsjers er wellicht over 10 jaar niet meer bestaan en ik nu voor het eerst dat heb gekite. Hopelijk dat dit dus niet de laatste keer is dankzij ons project. IJsland wilden wij vorig jaar al doen, echter kon dit niet wegens slechte weersomstandigheden en daarna werd het nog een keer uitgesteld door COVID-19.

Was je bang toen je eenmaal midden in deze grote vulkaankrater op het water stond?

Ik denk dat bang zijn niet de juiste emotie is om te hebben op dat moment haha.. Ik moet wel eerlijk zeggen dat toen ik bovenaan de vulkaankrater stond ik het onwijs spannend vond en ik ook heb uitgesproken naar Rein dat ik verbaasd zou zijn als het ons gaat lukken. De adrenaline gierde door mijn lijf toen ik mij klaar ging maken en ik in mijn wetstuit stond. Er is op dat moment geen ruimte voor de emotie angst, aangezien ik 100% gefocust moet zijn om alles goed te laten verlopen en alle omstandigheden goed in mij op te nemen. Natuurlijk heb ik vooraf alle scenario’s 3x door mijn hoofd laten passeren en sommige scenario’s vond ik zeker spannend. Ik heb wel 1x een thermische windvlaag gehad, waarbij ik onverwachts werd gelift omhoog, dit was zeker spannend! En natuurlijk is er dan een ultieme ontlading als alles is gelukt!

Vorig jaar heb je ook gekitesurft op een gifmeer in Tanzania, hoe was dat?

Ja, vorig jaar heb ik op een giftig meer gekite in Tanzania, dat 70 graden heet was. Ook dit was op het randje van wat mogelijk is met een kite, echter had ik vooraf alle scenario’s goed uitgeschreven en bedacht en had hier op elke doemscenario 2 oplossingen voor gevonden, wat mij veel rust gaf. Het was natuurlijk alsnog super spannend, want als ik daar was gevallen dan had ik waarschijnlijk niet dit interview kunnen doen. Ik had een pak aan dat mij kon beschermen tegen alle chemicaliën, dus dat was sowieso een fijne geruststelling. Vooral tijdens het kitesurfen toen ik 2 schedels zag liggen van gnoes en zebra kreeg ik weer even het besef dat ik geen gekke capriolen moest gaan uithalen.

Nu zijn we natuurlijk benieuwd, wat is de volgende uitdaging die op de planning staat?

Na ons avontuur in Tanzania hebben Rein en ik elkaar constant getagged en op de hoogte gehouden van mooie locaties. IJsland was hier een van, maar hiernaast hebben wij nog een enorm lange lijst van locaties die wij willen aantikken (e.g., Faroe Island/ Australië/ Venetië/Antarctica), maar ons eind doel is toch wel echt Groenland. Dit is het meest ultieme en uitdagende project tot dusver. Het is zo’n uitgestrekt en verlaten landschap waarbij de natuur helemaal de baas is en wij als mens moeten laveren tussen de handelingen van moeder natuur. Wij hebben daar zo’n mooi idee en project klaar liggen die wij willen uitrollen, echter moeten wij daar nu nog eerst een partner voor vinden die mee zou willen werken.

Bekijk hier de trailer van de IJsland video! Foto’s zijn gemaakt door Rein Rijke.