Hockeyinternational Robbert Kemperman was de op één na jongste debutant bij het Nederlands Elftal, heeft inmiddels al meer dan 210 interlands op zijn naam staan, speelt voor de club S.V. Kampong en draagt door zijn zuivere en loeiharde backhand de bijnaam ‘Mr. Backhand’. Naast zijn hockeycarrière zet hij zich graag in voor maatschappelijke onderwerpen en heeft hij zijn eigen initiatief opgezet met ‘Helpjecluppie’. Omdat wij benieuwd zijn wat Robbert nog meer in zijn mars heeft, hebben wij hem een aantal vragen gesteld. Lees zijn antwoorden hieronder!

Kun je ons iets meer vertellen over jouw topsport carrière? Hoe ben je aan de top gekomen?

Van jongs af aan was ik al bezig met hockey. Op straat, na school, in de tuin, overal. Ik kreeg een solide basis mee vanuit huis. Mijn ouders hebben me nooit gepusht, het is altijd mijn eigen keuze geweest om de top te willen bereiken. Het was vooral veel extra uren maken, meer en vaker trainen dan de rest. Doelstellingen bepalen voor mezelf, hoe jong ik ook was. Daarnaast moet je ergens ook een beetje geluk hebben. Met je lichamelijke ontwikkeling en met trainers en coaches. Ook ben ik altijd in mezelf blijven geloven, vooral na tegenslagen. Veel mensen gunnen je heel veel, maar er zijn er altijd een paar die je graag zien falen. Ik heb altijd mijn eigen pad gevolgd.

Wat is jouw mooiste sport- en leermoment tot nu toe?

Mooiste sportmoment was het winnen van de zilveren medaille op de Olympische Spelen van London in 2012. Helemaal na de deceptie in Rio 2016 waarbij we 4^e werden. Een maand leven in het Olympisch dorp samen met allemaal topatleten van verschillende continenten, met allemaal één gezamenlijk doel: het maximale uit jezelf halen. Mijn grootste leermoment van de afgelopen jaren is dat je je moet uitspreken. Tegenover jezelf, familie, vrienden, medespelers en ga zo maar door. Mentale frisheid is voor mij de key om te presteren. Dus zoveel mogelijk zorgen uit mijn hoofd, vertrouwen in mezelf en zorgen dat je fit bent.

De meeste sportcompetities en -evenementen liggen op het moment stil of zijn verplaatst, zo ook de Olympische Spelen, hoe heb jij je hierop aangepast?

Zoals iedereen werd je aangewezen op je discipline. Er was geen sociaal contact en je was erg beperkt in waar je naartoe kon. Ik heb mezelf fit houden in de parken rondom mijn huis, heb workouts gedaan in de tuin en Zoomsessies gehouden met vrienden of teamgenoten. Ik moet zeggen dat ik qua focus wel even de weg kwijt was. Je traint al zolang voor een ultiem doel, de Olympische Spelen, en dat wordt ineens van je weg getrokken. Vervolgens heb ik mezelf aan het werk gezet met een mooi project ‘Helpjecluppie’ waarbij we meer dan 150k omzet hebben opgehaald voor sportverenigingen door Nederland. En meer dan drieduizend truien verkocht waarbij de volledige opbrengst naar de sportverenigingen is gegaan.

Wat hoop je in de toekomst nog verder te bereiken in jouw carrière?

De laatste paar jaar van mijn carrière zijn aangekomen, hoe gek het ook is en klinkt. Voor die laatste jaren wil ik alles eruit gaan halen wat erin zit. Dus strijden voor een medaille in Tokyo en met mijn club S.V. Kampong voor de titels gaan. Op maatschappelijk gebied ben ik bezig om een platform op te zetten om te kijken hoe we clubs/verenigingen kunnen helpen meer inkomsten te genereren.

Ben je na het lezen van dit interview enthousiast over Robbert en benieuwd wat hij voor jouw merk kan betekenen? Neem dan gerust een kijkje op onze website of neem contact met ons op! Wij helpen je graag verder!