De Nederlandse toproeier Niki van Sprang is intussen alweer elf jaar geleden begonnen met roeien. Sinds 2011 komt hij uit voor Nederland, maar heeft de titel van winnaar op het Amerikaanse Kampioenschap in 2016 al op zijn naam staan. Nu is de grote droom om zich te kwalificeren voor de Olympische Spelen. Niki heeft naast vele hoogtepunten ook moeilijkere periodes gekend, maar wil bovenal met voldoening terug kijken op zijn roei carrière. Ben jij ook benieuwd naar de weg die Niki heeft afgelegd? Je leest het hieronder!

Kun je ons iets meer vertellen over jouw topsport carrière? Hoe ben je aan de top gekomen?

Ik ben intussen elf jaar geleden alweer, op mijn zestiende, begonnen met roeien bij RV Pampus in Almere. Ik had daarvoor nog nooit echt aan sport gedaan maar raakte meteen verliefd op de sport, vereniging en mensen. Ik denk dat dat uiteindelijk ook het belangrijkste geweest is, want zonder passie kom je nergens. Uiteindelijk ben ik in 2011 voor het eerst voor Nederland uitgekomen op het junioren Wereldkampioenschap. Sinds 2017, na een vierjarig studie en roei avontuur aan de University of California (Berkeley in de VS) ben ik onderdeel van het Nederlands team. Sindsdien ben ik in verschillende disciplines uitgekomen met als hoogtepunten een wereldbeker medaille in de dubbelvier en een Nederlands record in de dubbeltwee.

Wat is jouw mooiste sport- en leermoment tot nu toe?

Het mooiste sportmoment is waarschijnlijk het winnen van het Amerikaans Kampioenschap in 2016. Het was mijn laatste race voor mijn avontuur en voelde bijna als een mini-Olympische cyclus. De jaren ervoor hadden wij de titel namelijk vaak net gemist. Leermomenten zijn er vele want topsport kan erg confronterend zijn. Waar je wel een hoop van leert. Zo heb ik afgelopen najaar bijvoorbeeld mentaal een moeilijke periode gekend waarin ik het moeilijk vond om de atleet Niki en de mens Niki in balans te laten zijn. Maar uiteindelijk ben ik daar alleen maar sterker uit gekomen, ook als ik er een sportieve prijs voor heb moeten betalen.

De meeste sportcompetities en -evenementen liggen op het moment stil of zijn verplaatst, zo ook de Olympische Spelen, hoe heb jij je hierop aangepast?

Ja dat is natuurlijk gek. Voor mij en mijn ploeggenoot was het zelfs dubbel gek omdat eerst alleen ons kwalificatietoernooi afgelast werd, maar de Olympische Spelen nog niet. Dus opeens op een zaterdag avond rond 22:00uur lijkt de droom ten einde want er was geen pad tot kwalificatie meer. In dat opzicht kwam de verplaatsing goed uit, maar het betekent wel dat alle andere plannen weer een jaartje de koelkast in moeten.

Qua trainen betekende het vooral, en dit klinkt misschien paradoxaal, meer vrijheid. Doordat de spelen nu nog zo ver weg waren betekende het dat de druk een beetje van het trainingsschema kon gaan en je iets meer vrijheid had om je trainingen in te vullen. Dat moest ook wel want ons trainingscentrum was dicht. Dus veel fietsen en krachttrainen met jerrycans op het balkon. Gekke tijden wel, zeker toen ik zelf nog corona kreeg. Met als gevolg sterke spierschade waardoor ik wekenlang helemaal niet kon trainen. Gelukkig is dat inmiddels weer helemaal opgelost.

Wat hoop je in de toekomst nog verder te bereiken in jouw carrière?

Het makkelijkste antwoord is natuurlijk altijd die gouden plak op de Olympische Spelen. Die willen wij allemaal. Maar ik denk dat ik vooral met voldoening wil kunnen terugkijken op mijn roei carrière. Succes is daar zeker een onderdeel van, maar uiteindelijk zit er heel veel waarde in de weg ernaartoe en dat is iets wat mij altijd zal blijven vormen.

Ik heb altijd gezegd dat ik na het roeien de wereld ga redden. Misschien een tikkeltje optimistisch, maar je moet groot durven dromen. In ieder geval wordt het dan eens tijd al die studie jaren aan het werk te zetten, maar voor nu eerst nog even hardroeien!

Ben je na het lezen van dit interview enthousiast over Niki en benieuwd wat hij voor jouw merk kan betekenen? Neem dan gerust een kijkje op onze website of neem contact met ons op! Wij helpen je graag verder!